Met 4 heerlijke lunch tijdens de restaurantweek. Opmaak van de borden is perfect, schilderijtjes die zonde zijn om je vork in te zetten. nep-bitterbal van avocado en gedroogde tomaat . De top was het voorgerecht van tartaar met mayonaise, kwartelei en gemarineerde groente en bloemetjes.met zeer bijzonder verdicchio uit 2010. Zowel qua zicht als smaak helemaal top. Daarbij Hoofdgerecht tarbot met asperges en morielje, samen oude (2007) chardonnay. zeer smaakvol, te weinig saus. Vervolgens als desert gebruik gemaakt van de beroede kaaswagen van Fred (met bijbetaling) met een rivesaltes. Prima. Vervolgens friandises bij de koffie genomen (extra). Deze hapjes niet zo bijzonder. Sfeer in restaurant prettig ongedwongen. Veel en goede uitleg bij de wijnen.
Kleine kanttekening. aangekondigd een vier-gangenlunch, voelde als drie gangen. De amuse (bitterbal) bleek een gang te zijn, waarbij geen wijn werd geserveerd. De overgang van de vis naar het dessert kwam voor ons daarom abrupt (we dachten nog een gang vlees te krijgen). maar alles bij elkaar was het meer dan genoeg en van hoge kwaliteit.

Mijn vrouw en ik hebben via de diningcity actie mogen genieten van dineren bij Fred. Dit was onze eerste ervaring met dit restaurant en ik blijf in twijfel of ik laaiend enthousiast moet zijn of me toch wat teleurgesteld voel.
De ontvangst was wat koeltjes, maar al snel hadden we door dat de zwarte brigade (tot de riem toe identiek) erg joviaal was. Ze lijken echt te genieten van hun werk.
Afgezien van de vraag of we dieet wensen hadden werd er geen uitleg gegeven. Dit gaf mij een ongegronde angst of ons arrangement wel goed was doorgekomen.
Het eten was niet echt verrassend wat ik zou verwachten bij twee sterren. Het is goed dat is iets wat zeker is. Ik kan alleen niet zeggen dat ik nieuwe of bijzondere smaken heb ontdekt. Alles was zoals je zou verwachten. Dit is het eerste punt wat me tegenhoudt deze ervaring te bejubelen.
De bediening is het andere punt wat me tegen houdt om alle sterren op deze site rond te strooien. De sommelier heeft veel verstand van zijn wijnen en houdt enorm rekening met mijn wensen. Ik heb een voorkeur voor (Franse) rode wijn. Toen hem dit ter oren kwam heb ik de rest van de avond alleen maar rood rood en nog eens rood gezien: heerlijk!! Ook je glas aanvullen is drie keer gebeurd zonder te zeuren over een meerprijs. Hier gleed ik van mijn, toch al relaxte, stoel af. Je merkt dat je niks te kort hoeft te komen. Een grote valkuil is wel dat het personeel tegen het onbeschofte soms aan is met hun joviale gedrag. Dat brengt me bij de andere domper op de avond: de kaaswagen.
Ik ben een hork als het op kazen aankomt. Jonge kaas, maaslander en maximaal port salut kunnen mij bekoren. Je begrijpt al dat zo'n wagen vol met (on)welriekende melkstremsels mij de rillingen geeft. Mijn vrouw vindt dit heerlijk dus ik doorsta het ritueel graag voor haar, maar ik blijft bij mijn zoetige dessert. (De rabarber hierin bracht jeugdtrauma's terug, maar nu ben ik aan het zeiken.) de fromagier knoopte een praatje aan en ik liet mij ontvallen dat port salut voor mij al kaas genoeg was. Hierop scandeerde hij dat alleen een kind van 2 nog port salut eet. Ik was aan de grond genageld. Hoorde ik dat nou goed? Werd ik in een twee Michelin sterren restaurant nou vergeleken met een kind van twee?! Nog verbaasd ging ik op de wc mijn Spatburgunder uit plassen. In de tussentijd gooide de joviale kaasboer nog de opmerking naar mijn vrouw dat ik zeker alleen van kaas hield als deze gesmolten op mijn pizza of hamburger lag.
Ik hoop dat ik niet te kritisch overkom. Onze ervaringen bij Fred waren aangenaam met hier en daar een onverwacht scherp kantje. Dit alles houdt me tegen om enthousiast over Fred te zijn. Ik begin me af te vragen of de sterren en de daardoor overdaad aan schreeuwende en vol met bravoure zakenmensen als klant, het personeel in hun valkuil heeft getrokken.

Gereserveerd via het restaurant festival.

Amuse met avocado was lekker. Daarna een bijzondere steak tartaar met verrassende smaken, zoetje, zuurtje; was volledig in balans en mooi opgemaakt. Het hoofdgerecht werd tarbot met heerlijke asperges, lamsoren en zeekraal en verse doperwten was erg smakelijk en mooi opgemaakt. De sommelier was erg kundig en vertelde een leuk verhaal bij iedere wijn. Nagerecht met lambada aardbeien, rabarber en bladgoud en vanille-ijs. Het ijs was aan de harde kant. Smaakte goed maar was niet bijzonder, zoals je wel zou verwachten voor een restaurant met twee sterren. Koffie met friandises toe. Bediening kwam aan tafel met een trolley waar we verschillende friandises mochten uitzoeken. Het bokkenootje wat we hadden uitgezocht was helaas taai, maar de rest van de friandises waren prima. Het andere bedienend personeel was erg vriendelijk en niet stijf.
Smaken verschillen wat betreft de ambiance. Persoonlijk vind ik de aankleding erg kitch en aandoen als een Turks stoombad met marmerbehang en verschillende stijlen door elkaar. Parkeren kan in de straat, maar wij moesten de hele straat uitlopen om bij een betaalautomaat te komen. Dat mocht de pret echter niet drukken, want het eten was meer dan prima.